Blissings – mei 2015

In een wereld waar velen van ons dagelijks te maken hebben met dualiteit, streven en zoeken naar ons plekje lijkt non dualiteit een begrip wat ver van ons af staat. Op het nieuws en in de kranten lezen we de ergste dingen, de vreselijkste verhalen, waaruit je bijna niet anders zou kúnnen doen dan de conclusie trekken dat we niet allen één kunnen zijn.

Toch is de verdeeldheid en de illusie dat jouw persoon niet verbonden is met mijn persoon nu precies datgene wat ons in een dergelijke realiteit houdt.

Non dualiteit voelt als een streven, als een ideaalbeeld… Maar is dat zo?

Zou het niet heerlijk zijn als we echt kunnen ervaren dat we allen één zijn, dat er niets te streven valt? Dat er niets te winnen valt? Dat we hier niet zijn om elkaar de troef af te steken, maar gewoon om te zijn, te ervaren en te creëren?

Het onderwerp dualiteit en non dualiteit komt in de ontmoetingen met Vera Helleman uitgebreid aan bod. Bijzondere en heldere momenten, vol bewustzijn. Het is niet eenvoudig je uit te leggen wat Vera nu precies doet, waardoor je tot inzichten komt. Het woordje ‘doen’ voelt wat ongepast. Vera ‘doet’ niets… Vera.. is.
En dat ‘zijn’ in de vorm die zich als een spiegel aan dient, dát doet iets met je.

Wat ik je wél kan vertellen is dat de avonden bij Vera heerlijk laagdrempelig en vertrouwd zijn. Ze wakkeren een lichtje aan in je hart. Het is als een ontmoeting met jezelf, waarbij Vera je laat ervaren dat jij meer bent dan wie je denkt te zijn.

Vera heeft in haar leven meerdere ervaringen gehad, waarbij non dualiteit steeds meer haar leven in kwam en ze besloot de inzichten te delen met mensen die er meer over willen weten of zoeken naar een leven waar verlichting zijn plek vindt.

Vera, de afgelopen jaren lezen we steeds meer over het ego, over gedachtekracht en affirmaties. We beginnen ons wel te beseffen hoe we onszelf in de weg kunnen staan, maar toch is het voor velen niet eenvoudig die omkeer te maken naar volledige vrijheid. Jou is het gelukt, wanneer kwam voor jou het moment dat je volledig kon zakken in het ‘zijn’?

Op het moment dat ik inzag dat er geen ‘ander’ was en het dus helemaal niets meer uitmaakte wat ik deed of niet deed. Alles wat er vervolgens vanuit de buitenwereld op mij terug sloeg was mijn spel. En dus kon ik niets of niemand meer de verantwoordelijkheid geven voor mijn geluk noch voor mijn ongeluk. Alles wat ik vanaf dat moment deed of niet deed, deed ik vanuit integriteit met mezelf, omdat het altijd over mezelf ging.
Er is er maar één.
De gevangenschap van gedachten als ‘wat zou diegene van me denken’, ‘ik moet dat en dat presteren’ of ‘de buitenwereld is niet goed’ losten allemaal op in dit inzicht, want die ‘ander’ bleek ikzelf. En door al die gedachtekronkels te geloven pijnigde ik dus alleen maar mezelf. Daar stopte ik gewoonweg mee. En dus was ik vrij met de stroom mee te stromen en mezelf te uiten en in de wereld te leven zonder blokkades.

Wanneer iemand graag de vrijheid zou ervaren zoals jij hem beschrijft, en zelf ook ervaart, wat zou je dan als eerste stap adviseren aan deze persoon?

Ga onderzoeken wat een gedachte is en wat een overtuiging is.
Ga dan onderzoeken wie of wat diegene is die gedachtes kan observeren. Heb je die gevonden, dan heb je vrijheid gevonden én heb je gevonden wat die vrijheid belet.
Oh en! Neem geen genoegen met conclusies tijdens dit onderzoek! Kijk verder…

Mensen vinden het moeilijk echt gezien te worden, men is dat niet zo gewend in deze wereld, ze lijken er naar te zoeken, maar wanneer het dan daar is duwen ze zichzelf er weer vanaf.. Toch geloof ik persoonlijk dat het echt zien, op zielniveau of licht niveau, enorme healing teweeg kan brengen. Wat maakt het toch dat veel mensen hun ziel niet durven tonen?

Echt gezien worden betekent inderdaad je echte zelf láten zien. Maar dat betekent ook dat je eerst moet ontspannen in wie je werkelijk bent en dát is wat mensen eng vinden. Als je daarin zakt is er overigens geen healing meer nodig, want dan zie je dat je al heel bent ;-)
Ontspannen in wie je werkelijk bent is niet iets dat je kunt ‘doen’, maar je kunt wel je weerstand tegen jezelf opgeven. De moeite die je doet om iemand anders te zijn dan je bent, omdat je denkt dat je daardoor meer gewaardeerd wordt…. óf meer gezien ;-). Wat een paradox, he?
Weerstand opgeven is letterlijk ‘toelaten in je hart’ wat je zo verafschuwt, al dan niet middels de geprojecteerde versie in iemand anders waartegen je weerstand voelt.

Er zijn ‘stromingen’ waarbij het ego als een belemmering gezien wordt, anderen vinden dat je het ego moet omarmen met alles wat het is op dit moment. Hoe kijk jij naar het ego, waar dient het voor in jouw ogen?

Het ego is een verzameling van ideeën over wie jij bent (ik- beeld) en hoe jij je verhoudt tot de wereld. Er zit dus ook een stuk wereldbeeld in. Ego is dus een beeld, een plaatje, een idee (overtuiging)… geen derde persoon. Het is geen probleem of belemmering, het is precies wat het moet zijn. Het is namelijk de trechter waardoor energie zich focust in een brandpunt en dus zo een beeldprojectie genereert die wij ervaren als werkelijkheid. Jouw essentiële kern wil zich uiten in deze wereld c.q. realiteit en heeft het ego nodig om zich te kunnen manifesteren.
Degene die dit ego-beeld maakt is steeds aan het selecteren en beschermen welke geloven en bevestigingen er in dat ik- beeld / wereldbeeld passen om te zorgen dat het projecteert wat bij jou past. Diegene bij jij! Jij doet dat op basis van pijn verminderen en plezier verhogen. Dat doe je op basis hiervan, omdat de resonantie van jouw ware zelf matcht met plezier en wanneer je pijn voelt ben je meestal uit tune.
Er zijn echter twee dingen die wij over het hoofd zien. Wij denken dat wij dit ik- beeld zijn, terwijl wij diegene zijn die dit ik- beeld selecteert. Degene die selecteert is ook degene die observeert en staat los van alle beelden en concepten. Het is de pure, vormloze kern die wij zijn.
Omdat we dit ‘vergeten’ zijn selecteren we de beelden door het ontwijken van wat wij denken dat pijn vermijdt en het verhogen van plezier voor het ik- beeld en niet voor wie we werkelijk zijn. We saboteren hier dus met ons idee over wie we zijn dat wat ons werkelijk voldoening zou geven puur om dit ik- beeld in stand te houden in plaats van om het ik- beeld (ego) in dienst te zetten van wat jij als essentie zou willen ervaren en manifesteren. Ego is dus een simpel misverstand!
Op een gegeven moment kan er een verschuiving optreden waarin er niet meer geselecteerd wordt op wat belangrijk is om dit ik- beeld in stand te houden, maar op basis van wat je werkelijk voldoening geeft. Je doorziet dat jij niet dit ik- beeld bent, maar degene die gedachten, gevoelens en lichaam bewoont om te ervaren.

Je wordt nog dagelijks overspoeld door ingevingen waar je zelf ook weer van leert, zo schreef je kort geleden je eerste boek, met een prachtige cover overigens! Hoe is het voor de persoon Vera om zoveel mensen te mogen inspireren?

Te mogen inspireren klinkt alsof ik van iets of iemand buiten mij een opdracht heb gekregen die voor mij een groot cadeau is. Maar het is een heel bewuste keuze geweest. Ik heb ja gezegd expressie te geven aan wie ik ben en waar ik voor ben in een vorm die bij me past en ik leuk vind. Dat betekent dat ik er helemaal bij ben en voor alles wat door mij heen komt verantwoordelijkheid neem. Het is fantastisch om te zien dat mensen weer gaan stralen en gecentreerd raken in hun kracht, dat is mijn geschenk, daar geniet ik van. En ook van het ondernemerschap, dat vind ik ontzettend leuk, dynamisch, avontuurlijk en vrij. Maar het is het natuurlijk niet altijd alleen maar leuk. Soms is het ook zwaar. Energetisch leunen er heel veel mensen op mij en dat maakt dat ik ook heel erg goed voor mezelf moet zorgen. Ook begin ik steeds meer naamsbekendheid te krijgen en daarmee gepaard gaat ook dat veel mensen onbewust lijken te denken dat je gemeengoed bent. Of een goed product om te verkopen.
Laat ik dit zeggen: Door volledig te gaan staan voor wie ik werkelijk ben sta ik volledig in het leven en het leven reflecteert alles. In alles wat ik doe speel ik ook mijn spel… samen met anderen. En in dat spel krijg ik prachtige reflecties, ik zie zoveel mooie mensen, maar krijg ik ook uitdagingen…. Net als ieder ander.  Daarom leef ik mijn leven zo integer en oprecht mogelijk.