We gaan direct naar de kiem. Het ervaren van afgescheidenheid is onze realiteit, omdat we de aard van het ego nog niet hebben doorzien.
De menselijke geest is egoïsch van aard. Al vanaf heel jonge leeftijd zijn we bezig onszelf te identificeren, met een geslacht, met een naam, met dat wat we goed kunnen, met spullen, met ideeën. Hebben we iets gevonden waar we content mee zijn dan willen we dit vasthouden, het wordt een ‘van mij’, mijn partner, mijn auto, mijn theorie, mijn getrainde lichaam. En zelfs dingen waarvan we denken dat we ze niet willen krijgen een ‘van mij’-label. Mijn problemen, mijn ziekte, de ziekte van de zus van mijn vriendin, mijn gevoeligheid.
Het ‘mijn’-label verschaft ons een identiteit, een ik-beeld. Ik ben iemand met een mooi lichaam, briljante ideeën, een rijke innerlijke wereld, maar met een rot leven. Want het mijn-mechanisme, het ego, wil altijd iets te verbeteren hebben. Het is nooit oké met wat is. Het WIL. Wil beter, wil meer, wil anders of wil NIET. Wat het ook wil of niet wil, de motivatie van het willen is het in stand houden en versterken van de identiteit. En eigenlijk maakt het niet zoveel uit of het nu een ‘positieve’ of ‘negatieve’ identiteit is, het doel van het mijn-mechanisme is zichzelf te versterken. En daarin kunnen juist problemen een flinke dosis ik-heid geven. Want problemen zijn in vele gezelschappen bij uitstek bedding voor aandacht en dus voeding voor het ikje.
Een andere component van ‘mijn’ is ‘dijn’. Een sterke bron van de bevestiging van de identiteit is het vergelijken met de ander. Mijn ideeën zijn idealistischer, aardiger, slimmer dan die van jou. Mijn problemen zijn erger, zwaarder, sensationeler dan die van jou. Alles doet het ‘mijn-mechanisme’ om het ik-beeld in stand te houden. Het ik-beeld waarmee we onszelf onderscheiden van een ander. Of liever gezegd: waarmee we onszelf AFscheiden van een ander en daarmee van onsZelf. We leven in afgescheidenheid, dualiteit. Alles wat je jezelf toe-eigent, houd je gevangen in dualiteit.
Zodra iets ‘mijn’ wordt, raak je eraan gehecht en is er angst het te verliezen. En angst om te verliezen maakt dat de boog gespannen zal moeten staan om het te behouden en te controleren. Het maakt onrustig, verkrampt. Alles behalve ontspannen. Of andersom: dat wat je ‘mijn’ maakt, maar niet wilt, zoals een naar gevoel of ziekte, dan kun je continu bezig zijn jezelf hiervan te willen verlossen. Wat nooit zal gaan, omdat je het ‘mij’ hebt gemaakt.
De ironie van dit alles is, dat wanneer je het hele ‘mijn-mechanisme’ doorziet, de ander en dus dualiteit niet werkelijk meer bestaat. Het is illusie. Er is enkel Eenheid. Want alles in deze realiteit is vergankelijk. Al het ‘mijn’ zal vroeg of laat verdwijnen. De ‘jij’ die je hebt opgebouwd met behulp van dit mechanisme is niets meer dan een bundeling van ideeën al dan niet gematerialiseerd.
[powerpress url=”http://hetspelvanbewustzijn.nl/audiocursus/mijnmechanisme-uitgelegt-07052013.mp3″]
Podcast: Het mijn-mechanisme uitgelegd.
Doorzien… daar gaat het dus om! Volledig doorzien. Dat betekent dat het allerbelangrijkst op dit pad van ontwaken is: Het ontwikkelen van WAAKZAAMHEID. Alert blijven op de invasie van het ego. Mind blijft. Het is een illusie dat dit verdwijnt. Maar wanneer je waakzaam blijft zal het ego, direct wanneer het opkomt doorzien worden en daarmee zijn positie als dienstbaar aan jou behouden in plaats van jou overnemen.
Opdracht:
Let vandaag en de komende dagen, zolang als je nodig hebt om het helemaal duidelijk te krijgen, eens op waar je jezelf mee identificeert, wat je allemaal van ‘jou’ maakt.
- Dat kan zijn in een opmerking die iemand naar je maakt en die je je aantrekt.
- Een situatie waarvoor jij je verantwoordelijk voelt, terwijl niemand je ooit daarvoor aangewezen heeft.
- Gedachten die door je hoofd gaan en van alles vinden van jou.
- Ideeën of prestaties die jou een ik-beeld geven.
maak maar eens een lijstje. Dat is ook goed voor als je later weer eens terugveert naar de gemakszone van het ego.
- Wat betekent al dit ‘mij’?
- Ontleen je er bepaalde rechten aan? Bepaalde moetens, verantwoordelijkheden, verwachtingen?
- Is er angst te verliezen?
- Heb je deze ideeën, gevoelens of mensen nodig voor jouw bestaansrecht of –zekerheid?
- Of is het vrij?
Door het ‘mijn’-mechanisme te gaan herkennen, herken je tegelijk dat je in de ego-modus zit. Wat je daarin op die laag kunt ontdekken is dat alles dat je ziet over jou gaat en enkel alleen over jou. Mijn en dijn is precies hetzelfde.
We gaan nog iets verder. Kijk nog eens naar het lijstje dat je hebt gemaakt en vraag je daarna en iedere keer dat je jezelf betrapt op ‘mij’-maken eens af:
- Is dit alles wel echt van jou?
- Weet je zeker dat er het label ‘mij’ op hoort?
- Of is het blanco en komt het wellicht enkel door jou heen?
Waar het in deze oefening om gaat, is dat je gaat zien dat niets werkelijk van ‘jou’ is, totdat jij het van ‘jou’ maakt.
Laat je maar choqueren door dit inzicht.
En blijf kijken, blijf het ‘mijn-mechanisme’ traceren.
succes!
Nog 58 lessen te gaan.
Wil je meedoen met de e-cursus Moeiteloos jeZelf? Meld je dan hier aan. Of lees eerst meer informatie.
Vraag & antwoord
Ik schrik ervan hoeveel ik ‘mijn’ maak. Mijn gedachten, mijn angst, mijn verdriet, mijn ruimte, mijn tijd. Waar houdt het op? Wat is het doel van dat mechanisme?
Als je goed kijkt naar wat je allemaal ‘mij’ maakt, merk je misschien dat niet al het ‘mij’ belemmerend of destructief is. Er is ook een ik-heid die door middel van jou heel mooie dingen in de wereld zet. Wij zijn een eenheid en ons leimotief is evolutie. En die evolutie bereiken wij door al die afzonderlijke stukjes bewustzijn die een ik-heid hebben gekregen, die wel degelijk in verbinding met elkaar staan. Het is het mechanisme waardoor we kunnen manifesteren in deze realiteit. Waardoor dingen centreren en gebundeld worden tot een vorm. Het ego is de trechterfunctie.
Wij zijn enkel vergeten dit mechanisme als gereedschap in te zetten. Wij hebben ons totaal in beslag laten leggen door alle lukrake ideeën die het mechanisme opwerpt om jou gefocust in deze drie dimensionale realiteit te houden.
Daarbij is de laag van de persoonlijkheid een meesterwerk als het om ervaren gaat. Je kunt gedachten, gevoelens en fysieke sensaties velen door middel van jouw zintuigen! Het zijn ervaringen vanuit een ‘mijn’-positie.
Is het mijn-mechanisme hetzelfde als het ego?
Nee. Het mijn-mechanisme is wat voorafging aan ego. Het mechanisme dat het ego maakt. Het ego is de bundeling van ideeen over wie je bent en hoe je je verhoud tot de wereld. Een ballon van ideeën die zijn ontstaan doordat je ze ‘mij’ maakte. Het ego is dus feitelijk leeg. Het mijn-mechanisme is een functionaliteit waarmee de mens geprogrammeerd is. Ken je dit mechanisme, dan heb je de keus hoe jouw ik-beeld en wereldbeeld opgebouwd word. Dit is belangrijk, zodat het ingezet kan worden als gereedschap tot manifestatie.
Soms lukt het om waarnemend te zijn en dan komen de dingen door me heen. Ik herken niet wanneer ik terecht kom in de weerstand/ het mijn labelen/ vasthouden.
Wees mild naar jezelf, je hoeft niet in een keer altijd en continu te zien wanneer je iets ‘mij’ maakt. Herken je het af en toe, dan gaat daarmee al een bal aan het rollen in het steeds vaker en sneller herkennen. Stap voor stap.
Nog 58 lessen te gaan.
Wil je meedoen met de e-cursus Moeiteloos jeZelf? Meld je dan hier aan. Of lees eerst meer informatie.
